Από τη Μίνα Παπανικολάου

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΓΑΛΑΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Κάποιοι αδιάφοροι μένουν
κάποιοι-αερικά-φεύγουν
κι ο σπαραγμός διψά κι όλο διψά
για απόσταγμα καημών.

Κοιτάς μακρυά έναν βλοσυρό ορίζοντα
ζητώντας να χωρέσεις στο ακρινό θυμίαμα του τόπου σου,
αυτό που αναδύεται απ΄τις φτέρες και τα ταπεινά χαμομήλια.
Γνωρίζεις πως δεσπόζει  ανελιπώς
 πάνω από κάθε συστοιχία ανείρων σου, το βουνό.
Κι απαιτείς-ποτέ επαίτης παρά μόνο της γαλήνης- τη θέση σου.

Χωράς εκεί
που η αφοσίωση δονεί τα σήμαντρα της γνώσης,
στη γαλανή πατρίδα της ελευθερίας
και της αναζήτησης.

*********************

Καλοκαίρι 2012

ΓΗ  ΠΙΕΡΙΕΩΝ-ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ-ΕΝΙΠΕΑΣ

Πόσο δυνατά κι απόλυτα σε πίστεψα!
Μικρή κι αρχαία πατρίδα μου, πάνω και δίπλα στην ανάσα σου έχτισα κάθε όνειρο.
Περιηγήθηκα πάλι σήμερα με βλέμμα ανήσυχο απ΄τις βουνοκορφές του αιώνιου μέχρι το γαλανό της καρδιάς σου πέλαγος.
Μα πώς μου μιλάς που φωνής στερείσαι;
Μα πώς μ΄αγγίζεις χωρίς δάχτυλα κι έτσι όπως κείτεσαι δήθεν αδιάφορη;
Κι εγώ,
να ανήκω σε κάθε ανάσα που μου χρωστάς και σου χαρίζω,
γιατί εκεί ανάμεσα στα φυλλοβόλα και τα αιωνόβια δέντρα σου κατοικούν οι φωνές μιας παλιάς ερήμου.
Την κατοικούν οι θεοί και οι Μούσες του κόσμου ολόκληρου.
Σε προσκυνούν  και σ΄αρνούνται,
σε μισούν και σε κρεμούν λατρευτικό εικόνισμα ακόμα κι οι δάσκαλοι της ορθής δήθεν σκέψης.
Φυλορροούν  οι κενές τους απόψεις,
οι αλχημείες τους δεν βγάζουν πουθενά παρά σε χαλασμένες συνταγές πλάνης.

Μια αλήθεια,Νυν και Αεί,στον τόπο μου κατοίκησαν και άνθισαν ιδέες που φύλακας ν΄αξιωθώ κι ας πεθάνω.

Πώς μου μιλάς και πώς με ορίζεις,
εσύ που σε κρατώ στα σπλάχνα και σε διαιωνίζω  κάθε αυγή,
στον πρώτο ήλιο που φυσά στα βλέφαρα τους μύθους των Δρυάδων,τη θεία του Ορφέα μουσική, το πεύκο, την ελάτη και το ρόμπολο.
Το φύσημα του αγέρα σου, δεν το συνάντησα αλλού,μήτε των σταυραετών σου το πέταγμα έχει όμοιο και αδερφό.
Γεννά η γη, κάτω απ΄το χιόνι σου, αρμούς φιλοσοφικούς κι αχνίζουν λάβα καυτή οι αρχαίες κολώνες και τα καλίμορφά σου αγάλματα.
Αν άκουγα την ύδραυλή σου να μεθά τους άνομους κι άλλαζε ο κόσμος στη στιγμή, θα είχε αξία το κάθε μου δάκρυ το εφηβικό. 

Μα πόσο μακριά σου μπορώ να σταθώ;
Κι αντέχω θαρρείς,να γνωρίζω τα μυστικά του Ενιπέα περάσματα και ν ' αποθάνω αλλού;

Οδοιπορικά-Μ.Παπανικολάου 2012

********************************************************************
Ο Ενιπέας είναι ποταμός της Πιερίας, ο οποίος διαρρέει το Λιτόχωρο. Το φαράγγι του έχει αναδειχθεί και αξιοποιηθεί σε βαθμό που προσελκύει πολλούς τουρίστες κάθε χρόνο. Η ονομασία του ποταμού προέρχεται από κάποια θαλασσινή θεότητα, πατέρα του Πελία και του Νηλέα και συζύγου της Τυρώς. Πρόκειται για προσωποποίηση του Ποσειδώνα. Η ίδια θεότητα απαντάται και στη Θεσσαλία και στην Ήλιδα. Σύμφωνα πάλι με τη Μυθολογία, στο Φαράγγι του Ενιπέα κατασπαράχθηκε από τις Μαινάδες ο μουσικός Ορφέας, ενώ στα νερά του ποταμού λουζόταν και η πανέμορφη Λητώ.
Ο Ενιπέας σχηματίζει στη θέση Πριόνια καταρράκτες. Οι κολυμβήθρες κατά μήκος του ποταμού είναι φυσικές πισίνες.

Πηγή:Ράπτης Γ., Κατερίνης Οδώνυμα, εκδ. Όλυμπος, 2003

******************************************************************************

Στην ελληνική μυθολογία ο Ενιπεύς ήταν ο ωραιότερος από όλους τους ποτάμιους θεούς, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος.
Κατά τον Όμηρο, τον Ενιπέα ερωτεύθηκε η Τυρώ, κόρη του Θεσσαλού Σαλμωνέως και της Αλκιδίκης, σύζυγος του Κρηθέως. Ο θεός Ποσειδώνας είδε την Τυρώ και την ερωτεύθηκε. Επειδή όμως καταλάβαινε ότι η ερωτευμένη κόρη δεν θα δεχόταν τον δικό του έρωτα, πήρε τη μορφή του Ενιπέως. Η Τυρώ ξεγελάστηκε και δέχθηκε τον Ποσειδώνα. Ο θεός απεκάλυψε αργότερα την ταυτότητά του στην Τυρώ και της προείπε τη γέννηση των δίδυμων παιδιών τους, του Πελία και του Νηλέα.

Πηγή: Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969

Σύντομο βιογραφικό
Η Μίνα Παπανικολάου έχει καταγωγή από τη Βροντού Πιερίας.
Ζει στην Κατερίνη και εργάζεται στο Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Έχει σπουδάσει Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας στο ΤΕΙ Αθήνας (1991),
Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθήνας (2008).
Ολοκλήρωσε Μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας του ΕΑΠ Πάτρας (2005) και Μεταπτυχιακές Σπουδές στη Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (2011).
Είναι υποψήφια διδάκτωρ στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης και Ηγεσίας του Πανεπιστημίου Walden/ Minnesota (USA).
 Είναι εκπαιδεύτρια ενηλίκων στον τομέα της Διοίκησης και της Ηγεσίας
Αγαπά να ταξιδεύει και να φωτογραφίζει τους ανθρώπους και τη φύση, ψάχνοντας την άυλη υπόστασή τους.
ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ-ΒΙΒΛΙΑ:
1.       ΧΟΡΟΣ ΣΤΟ ΦΩΣ (2010), Εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ- Αθήνα
2.       ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ (2011), Εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ- Αθήνα
3.       18ος ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΣ (2012) Εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ- Αθήνα,
4.       ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ με τα ποιήματα του ΝΙΚΟΥ Π.ΚΑΡΥΔΗ (2012),                       Εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ-Αθήνα
5.       ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ, Παιδική ποίηση, Ιδιωτική έκδοση, (2013)- Κατερίνη.
6. Ποιητική συλλογή ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, εκδόσεις ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ 2014

ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΕΡΓΑ-ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ:
1. Συμμετοχή στην Πανελλήνια Ανθολογία Ποίησης-Διηγήματος- Σύγχρονοι Έλληνες Λογοτέχνες- εκδόσεις Πολιτιστική Συνεργασία, Αθήνα 2008, 2009, 2012, 2013.
2. Δημοσιεύσεις στα λογοτεχνικά περιοδικά: Κλεψύδρα '12, Σοδειά '12 και Νέα Αριάδνη 2008,2009,2011,2012, 2013.
3. Δημοσιεύσεις στον τοπικό τύπο και στο περιοδικό του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Πέτρας Ολύμπου «Προσέγγιση», 2002.
4. Συμμετοχή: Αισθητικές Αναλύσεις Δημιουργών-Σοφία Στρέζου ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ τόμος 1ος και τόμος 2ος
5. Συμμετοχή: «Δημιουργοί της Πόλης» με μελοποιημένα ποιήματα από το συνθέτη Χαρ. Ναβροζίδη
6. Αρθρογραφία-χρονογράφημα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΝΕΟ ΒΗΜΑ της Νάουσας 2010-2011.
7. Συμμετοχή: ΜΟΥΣΩΝ ΜΕΛΑΘΡΟΝ, της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας 2012-2013.

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ
Β΄Βραβείο ποίησης του 2ου Παγκόσμιου διαγωνισμού του ΕΠΟΚ 2010 με θέμα:"για την Κύπρο τραγουδώ,Δεν ξεχνώ κι Αγωνίζομαι" 2010.
-Β΄Βραβείο ποίησης του 3ου Παγκόσμιου διαγωνισμού του ΕΠΟΚ 2011 με θέμα:"Θάρθει ο καιρός βασίλισσά μου Αμμόχωστος"
-Αριστείο ποίησης της συλλογής ΧΟΡΟΣ ΣΤΟ ΦΩΣ.
- Α΄βραβείο ποιητικής σύνθεσης της συλλογής ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ, ΕΠΟΚ 2012.
-2ο βραβείο ποίησης 8ου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού του Φυσιολατρικού Συνδέσμου Πάτρας,2012.
-3ος έπαινος ποίησης ΛΥΡΙΚΗ ΠΑΜΒΩΤΙΣ-Ιωάννινα, 2012.
-Δίπλωμα ποίησης της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος 2013.
-Α΄βραβείο βιβλίου περιόδου 2010-2011,ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2011 της συλλογής ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ.
-Α΄βραβείο ελευθερόστιχου ποιήματος ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2011.

-Τιμητικό Δίπλωμα της ΕΛΒΕ,2013

-ΑΡΙΣΤΕΙΟ του ΕΠΟΚ 2014, στη συλλογή ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ με τα ποιήματα του Ν.Π.ΚΑΡΥΔΗ

-Α Βραβείο ελευθερόστιχου ποιήματος ΕΠΟΚ, 2014

-Χρονογράφημα "Ταξίδι στο Χρόνο"- Νέο Βήμα Νάουσας 2011

Διατηρεί τις διαδικτυακές λογοτεχνικές σελίδες:
http://minapapanikolaou-thoughts-and-arts.blogspot.com/

https://plus.google.com/112354897814381706183/posts

http://kalws-epoihsan.blogspot.com/2011/07/blog-post_12.html
http://anagnoseispoiiton.blogspot.gr/2014/09/blog-post_3.html

-Αυτοδίδακτη ζωγράφος, πειραματιζόμενη με ακρυλικά, λάδι και υλικά που συλλέγει από τη φύση, αγαπά να δημιουργεί κολάζ. Με συμμετοχή σε συλλογικές εκθέσεις της Ένωσης Εικαστικών Καλλιτεχνών Πιερίας και μία ατομική έκθεση το 2013, στην Κατερίνη
-Μέλος του Συμποσίου Ποίησης με έδρα την Πάτρα το 2005
-Μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας
-Μέλος της Ένωσης Εικαστικών Καλλιτεχνών Πιερίας
-Ιδρυτικό Μέλος της Ένωσης  Συγγραφέων  Πιερίας

‘ΟΥΛΡΙΚΕ’ (Διήγημα της Χρυσούλας Λουλοπούλου )

‘ΟΥΛΡΙΚΕ’  

Το τρένο έφτανε στο σταθμό της Κατερίνης σφυρίζοντας.  Η Ουλρίκε σήκωσε τη βαριά βαλίτσα και πλησίασε στη ράμπα. Οικείος ο ήχος, πολύ. Λίγο πιο κάτω έμενε, στην Περίσταση. Κάθε μέρα άκουγε τα σφυρίγματα των τρένων και πάντα η σκέψη γυρνούσε στην πατρίδα της…. 

Σήμερα ταξίδευε η ίδια. Στην κόρη της στη Θήβα πήγαινε, που ήταν ετοιμόγεννη. 

«Θεέ μου, πότε πέρασαν τα χρόνια; Η Έλενα γεννάει… Κι εγώ… γιαγιά…» χαμογέλασε φέρνοντας στο νου πόσα πέρασε στη χώρα αυτή. Κοπέλα πρωτοήρθε, με ένα σακίδιο και μια κιθάρα στον ώμο, μαζί με την παρέα της, για ορειβατικό τουρισμό. Και γνώρισε το Φάνη.  Κι ερωτεύτηκαν έτσι όπως περιδιάβαιναν το φαράγγι του Ενιπέα.  Έπιανε τις κρυφές ματιές του πάνω της και οι παλμοί της καρδιάς της πλήθαιναν.  Τον παρατηρούσε όπως έστηνε τη σκηνή .Ήταν εντελώς διαφορετικός από εκείνη.  Μελαχρινός, με μάτια σαν ξεχασμένα φθινοπωρινά φύλλα σε πλάτανο. «Άραγε τι παιδιά θα κάναμε εμείς οι δύο;…» έπιασε τον εαυτό της να σκέφτεται και παραξενεύτηκε και χαμογέλασε. -Τι σκέφτεται η καλλονή του Μέλανα Δρυμού και γελάει σαν ήλιος που βγαίνει το καλοκαίρι ; τη ρώτησε ο Φάνης με τέλεια αγγλικά κι εκείνη έσκυψε ντροπαλά το κεφάλι. 

Τ’ άκουσε ο Έρωτας και πέταξε από την κορφή του Ολύμπου και μπήκε για τα καλά μέσα τους . Ήρθε η σχέση, ήρθε ο γάμος, ήρθε το παιδί. Η νεαρή γυναίκα δε μετάνιωσε ούτε στιγμή που άφησε για πάντα την πατρίδα της κι ήρθε να ζήσει άγνωστη μεταξύ αγνώστων, στη φωτεινή, αλμυρή απόληξη της Ευρώπης. Η αγάπη που πήρε κι έδωσε, δεν άφησε τέτοια περιθώρια. Έμαθε τον τόπο, κάθε γωνιά του, εξερευνώντας την με τον άντρα της, έμαθε την πόλη, κάνοντας βόλτες με το ποδήλατο ή σπρώχνοντας το καροτσάκι με την Έλενα. Έμαθε νέες μουσικές, νέους χορούς, νέες γεύσεις, νέα μαγειρέματα, νέες γιορτές!  Η ζωή της ήταν ένα σχολείο κάθε μέρα, όπου διδάχθηκε και δίδαξε. Ένα κουτί γεμάτο εκπλήξεις !  Κάποιες απ’ αυτές ήταν δυσάρεστες, ωστόσο η κατάφερνε να προσαρμοστεί, ή να βρεθεί λύση ώστε όλοι στην οικογένεια να είναι ευχαριστημένοι. 

Λάτρεψε τον τόπο όπου ξεκουράζεται τόση Ιστορία, λάτρεψε την πόλη όπου μεγάλωνε το παιδί της. Ένιωθε την Ελλάδα να απλώνεται μέσα της με ένα γλυκό, ζεστό γαλάζιο. Μόνο τ’ όνομά της δεν μπορούσε να μάθει εύκολα στους άλλους. ‘Ουλρίκε’!  Δύσκολο, τραχύ για την ελληνική γλώσσα . Κι έτσι κάθε φορά που της το ρωτούσαν , γελούσε μέσα της εκ των προτέρων, ξέροντας πως θα της ζητηθεί δεύτερη και τρίτη φορά μέχρι να γίνει κατανοητό. 

Το ταξίδι για τη Θήβα πέρασε ευχάριστα, χάρη σε μια χαριτωμένη ηλικιωμένη κυρία που καθόταν δίπλα της, που δε σταμάτησε να μιλάει. Για όλα. Για τον καιρό, για τα εγγόνια της, για τα αρθριτικά της, για τη νύφη της. Όταν ακούστηκε η φωνή του ελεγκτή που ανακοίνωνε ότι έφταναν στη Θήβα, η Ουλρίκε σηκώθηκε ,κατέβασε τη βαλίτσα της από τη σχάρα και χαιρέτισε την κυρία Δέσποινα. 

-Να πας στο καλό, πουλάκι μου! Χάρηκα πολύ!  Άντε και μ’ έναν πόνο η κορούλα σου!  Αλήθεια, κορίτσι μου, τόση ώρα μιλάμε και δε σε ρώτησα πώς σε λένε… 

Η Ουλρίκε χαμογέλασε, σήκωσε τις τσάντες της και φεύγοντας, της είπε γλυκά : 

-Με λένε… Κατερίνη… 

ΤΕΛΟΣ

Σύντομο βιογραφικό

Η Χρυσούλα Λουλοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Δράμα.

Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσ/νίκης.

Μετά από τριακονταετή θητεία ως εκπαιδευτικός, εργάζεται σήμερα ως διοικητικός υπάλληλος στο Δημόσιο-Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και ζει στην Κατερίνη.

Από μικρή διάβαζε πολύ και δήλωνε πως θα γινόταν συγγραφέας αλλά το πραγματοποίησε στα 35 της και συνεχίζει να μας κατακτά με τη γραφή της

Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας.

Το πρώτο της μυθιστόρημα «Μια ευγενική αλήθεια» εκδόθηκε το 2002 από την ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ) ενώ το δεύτερο «Ο ψίθυρος του Θεού στ΄αυτί μου» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΕΚΤΑΣΗ) 2008. Το 2013 πήρε μέρος στη συλλογική συγγραφική δουλειά «Όσα ποτέ δεν είπαμε» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣ).

Επίσης το 2013 κυκλοφόρησαν δύο (2) παραμύθια της σε ηλεκτρονική μορφή από τις εκδόσεις Σαϊτα «Η πριγκίπισσα που δεν έτρωγε μελιτζάνες» (και στα αγγλικά ‘Τhe princess who didn’t eat eggplants”) καθώς και το «Δέντρο της αληθινής ευχής». Και τα δύο διατίθενται για δωρεάν ανάγνωση από παιδιά    5-10 ετών.

Γράφει και δημοσιεύει επίσης διηγήματα, ένα από τα οποία συμπεριλήφθηκε στο e-book «371 μικροδιηγήματα» το 2012. Ποίημά της έχει βραβευτεί ως πρώτο σε διαδικτυακό διαγωνισμό, το 2011.  Επιπλέον, έχει τιμηθεί με δεύτερο βραβείο στον Α΄ και Β΄ Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό Καισάριος Δαπόντες του Δ. Σκοπέλου το 2012 και 2013 ενώ πήρε το πρώτο βραβείο το 2014 στον ίδιο διαγωνισμό

Το 2015 κυκλοφόρησε η πρώτης της ποιητική συλλογή «Κόκκινος πίδακας»  (εκδόσεων ΜΑΤΙ) η οποία σύντομα θα κυκλοφορήσει στην Ιταλία.

Έκδοσης  Μαρτίου 2016 είναι η δεύτερη ποιητική της συλλογή «Δις εξαμαρτείν» των εκδόσεων ΟΣΤΡΙΑ

Η Χρυσούλα Λουλοπούλου  γράφει επίσης στίχους τραγουδιών.  Σαν ιδιαίτερα καλλιτεχνική φύση ασχολείται ερασιτεχνικά και με το θέατρο

Καλοκαιρινή βραδιά

Καλοκαιρινή  βραδιά οργανώνεται την

Πέμπτη  12  Ιουλίου  2018 και  ώρα 21.00

σε κάποιο από τα  café της Κεντρικής Πλατείας Κατερίνης

Μέλη και φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί για να πούμε "καλό καλοκαίρι"

Πληροφορίες Άγγελος Αγγελίδης 6977-289779

ΕΝΩΣΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ

"Στερνή στιγμή …. όλοι μαζί! " Ένα δυνατό προσκλητήριο από τον Άγγελο Αγγελίδη

Στερνή  στιγμή …. όλοι μαζί!

Στερνή στιγμή περίσσεια δύναμη. 
Ο Έλληνας στα δύσκολα θεριεύει. 
Τερμάτισε τις αντοχές μας η ευγένεια. 
Γιγάντωσε το πείσμα μπρος στο δίκιο. 

Πλανεύτηκες για χρόνια από φιλότιμο. 
Γύρισες πλάτη στην πλεκτάνη…. 
άντεξες, πλήρωσες, θυσίασες. 
Στον κίνδυνο σαν ήρωας, βροντοφωνάζεις  «φτάνει!» 

Όπου κι αν ζεις, θα ξαναρθείς. 
Ό,τι κι αν πίστεψες, θυμάσαι. 
Μία η πίστη κι η πατρίδα σου... 
γλυκιά υπόσταση, Ελλάδα! 



Σε άφησαν κληρονομιά, οι πρόγονοι μεγάλοι! 
Να σέβεσαι τον άνθρωπο και να κοιτάς μπροστά. 
Δίδαξες σκέψη στους λαούς, νόμους, δημοκρατία. 
Μην ξεχαστείς αδιάφορος, χρωστάς στην Ιστορία! 

Νιώθεις τον χτύπο σου διπλό, 
πολιτισμός, πατρίδα. 
Στο ένα χέρι το σταυρό 
και στ΄ άλλο την ασπίδα. 

Στα χρόνια που προσπέρασες έγραφες ιστορία….

πάλεψες για ανθρωπισμό και αρετές πολλές.

Γνώρισες, κατανόησες, συμπόνεσες, το είδα! 
Τη σάρισα το όπλο σου, στα χέρια σου δεν είδα. 

Έφτασε τώρα η στιγμή, το αύριο στο γκρίζο. 
Όπου κι αν δω, ό,τι  κι αν πω, εκεί ξαναγυρίζω. 
Ξύπνησε ο Αρμαγεδδών, πατρίδα μου σε χάνω! 
Να τρέξω θέλω, προσπαθώ, θα΄ρθω κι εγώ, προφτάνω! 

Έφτασε η ύστατη στιγμή, συνείδηση κι ευθύνη, 
στα όρια ο Έλληνας, τέλος στην ανοχή! 
ετοίμασε το πρόσταγμα η Αρετή να στείλει 
στερνή στιγμή, όλοι μαζί, δύναμη και πυγμή! 

Άγγελος Αγγελίδης 

Κατερίνη 2Ο-Ο6-2Ο18 

Επίσκεψη στη βιβλιοθήκη του 1ου Γυμνασίου Κατερίνης

 

Σε συνέχεια των δράσεων της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας για υποστήριξη σχολικών βιβλιοθηκών του τόπου μας, προς τιμήν του βιβλίου, επισκεφθήκαμε τη δανειστική βιβλιοθήκη του 1ου Γυμνασίου Κατερίνης και αφού συνομιλήσαμε με την υπεύθυνη κα Άννα Χατζησταύρου, δωρίσαμε βιβλία μας υποσχόμενοι να επιτύχουμε κάποια μελλοντική θεματική συνεργασία.

Για το Δ.Σ.

Ε. Κορτσάρη

Γ. Γραμματέας.