Ο Πατριάρχης Καλλίνικος απ’ τη Σκοτίνα

Μια ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα επιτυχημένη εκδήλωση-αφιέρωμα πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Σχολείο Σκοτίνας σήμερα Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2025 αφιερωμένη στη ζωή και στο έργο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Καλλίνικου (κατά κόσμον Κων/νου Κυπαρίσση, γέννημα-θρέμμα της Σκοτίνας Πιερίας.

https://lefteria.blogspot.com/2025/01/blog-post_712.html

ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ επίκαιρο ποίημα του Ευγένιου Παπαδόπουλου

 

ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ

  

Αγιασμένα νερά, ευλογημένες προθέσεις...καλόψυχες συντροφιές!

Ευτυχία υπάρχει μόνον στην έμπρακτη Αγάπη!

Στο βλέμμα, στο άγγιγμα!

Ένα χάδι είναι η Ευλογία...μια ζεστή κουβέντα!

Συμπαντική Αλήθεια,

γενεσιουργός της διαιώνισης των Πλασμάτων του Θεού,

με Πρόδρομο και Βαπτιστή τον Άνθρωπο!

"ΦΩΣ, περισσότερο ΦΩΣ....", λοιπόν!

 

(* Χρόνια πολλά,

σε εορτάζουσες και εορτάζοντες,

σήμερα που φωτίστηκε το Σύμπαν

και οι Ψυχές μας! )

 https://www.facebook.com/eygeniosolympios/posts/9296712627059156

"Ο συνάνθρωπος" , πρωτοχρονιάτικο διήγημα της Ευγενίας Κορτσάρη

 

                                               Ο συνάνθρωπος

Πρωινό Δεκεμβρίου κοντεύοντας Χριστούγεννα και ξεκινώ την καθημερινή μου συνήθεια να αερίζω τα υπνοδωμάτια που βλέπουν στην πλατεία Δημαρχείου, η οποία είναι εορταστικά διακοσμημένη λόγω των ημερών.  Προσελκύει πολύ κόσμο τελευταία και όλες τις ηλικίες, παρά το χειμερινό κρύο, καθώς  επωφελούνται με χαρά από τον καλό καιρό!

Παρέες ενηλίκων στα γύρω «Café» που εύχονται και γελούν, πιτσιρικάδες να κυνηγιούνται και άλλοι με τα ποδήλατα φωνάζοντας χαρούμενα.

            Σε μια πλαϊνή μεριά της πλατείας μας, δίπλα στο τεράστιο φωτεινό στολίδι του Δήμου Κατερίνης, διέκρινα έναν υπερήλικα να κάθεται μόνος του σε παγκάκι, σχεδόν ακίνητος!  Κέρδισε το ενδιαφέρον μου γιατί προβληματίστηκα πώς δεν ενοχλείται από τις τόσες παιδικές φωνές ώστε να θελήσει να αποχωρήσει.

Αμέσως πρόσεξα ότι είχε κλειστά τα μάτια του και μάλλον αναπολούσε  περασμένα Χριστούγεννα, ίσως της νιότης του, με την οικογένεια και τα παιδιά να τρέχουν χαρούμενα στην αυλή ή να τον υποδέχονται φορτωμένο με ψώνια από την αγορά.  Θα προετοιμάζονταν για τις γιορτές των Χριστουγέννων με δουλειές του σπιτιού, επιθυμίες των παιδιών για δώρα, κάποιο ζωάκι ……

            Και τώρα, γιατί κάθεται μόνος με τις ώρες αυτός ο άνθρωπος; Μήπως τον  πήρε ο ύπνος;  Ή δεν μπορεί να βρεθεί πάλι μόνος στο έρημο σπίτι του; Και έχει δικό του σπίτι ή φιλοξενείται; Του φέρονται άραγε καλά τα παιδιά του αν έχει; Καμαρώνει εγγόνια που επισκέπτονται τους παππούδες  γιορτές και Κυριακές;

Ή μήπως τα παιδιά του έφυγαν στο εξωτερικό, όπως πολλοί νέοι μας κι έκαναν οικογένεια εκεί;

            Ελλείψει χρόνου σταμάτησα εκεί τις σκέψεις μου ελπίζοντας όλα να πηγαίνουν καλά!

Άλλωστε  εμείς οι Έλληνες είμαστε λαός με ευαισθησίες, συντρέχουμε όπου χρειαστεί, τιμούμε τους μεγαλύτερους αλλά και τηρούμε τις παραδόσεις.   Ανταποκρινόμαστε άμεσα σε κάλεσμα για προσφορά δεμάτων σε πληγέντες από φυσικές καταστροφές αλλά και για ανάγκες σε αίμα.    Οι σύλλογοι του τόπου δραστηριοποιούνται συνέχεια σε κοινωνικά θέματα, ομάδες του Δήμου επισκέπτονται μοναχικούς ανθρώπους και η Εκκλησία μοιράζει φαγητό σε εμπερίστατους συνανθρώπους μας όμως και πάλι δεν πρέπει να εφησυχάζουμε!

            Η ανάγκη και η δυστυχία μπορεί να βρίσκονται δίπλα μας και δε θα μας χτυπήσει κανείς την πόρτα, αντίθετα εμείς - ο καθένας μας -  πρέπει να επιδιώξουμε να μας ανοίξουν για να προσφέρουμε ένα κομμάτι πίτα, λίγο ζεστό φαγητό, μια γλυκιά κουβέντα!  Γιατί τίποτα δεν είναι περιττό και κανείς δεν περισσεύει.

Καλές γιορτές να έχουμε όλοι και όλες!!!                             

Ευγενία Κορτσάρη 29/12/2024