Από τη Δομνίκη Καράντζιου

« Ο γλάρος Νάθαν ο Σφυριχτής»

(Επίλογος)

            -Μπαμπά, βλέπεις εκείνο τον γλάρο στο λιμάνι ;

Άκου τον, σφυρίζει όπως ο Νάθαν !  είπε ο Ανδρέας στον καπετάν Νικολή, ο οποίος περνούσε τις ώρες του καθήμενος στο στενό μπαλκονάκι που έβλεπε στην  προβλήτα της Μεθώνης.

            Ο Ανδρέας είχε μεγαλώσει.  Σπούδασε όπως το ήθελε ο ίδιος, όπως το είχε ονειρευτεί ο καπετάν Νικολής.  Έγινε δικηγόρος. Τον τελευταίο καιρό επισκεπτόταν συχνά το πατρικό του, μιας κι ο καπετάν Νικολής  ένιωθε εξασθενημένος κι είχε ανάγκη τη στήριξη του παιδιού του.

            «Τα μπλε καβούρια εξάγονται και το εισόδημα που αποφέρουν στους κατοίκους της Μεθώνης ….. »

            -Τ΄ άκουσες γέρο-καραβοκύρη ;  Τα μπλε καβούρια του Νάθαν.  Θυμάσαι που μας οδήγησε μια μέρα σ΄έναν απόμερο βράχο και μας έδειξε μια οικογένεια καβουριών ;  Τότε, που τα καβούρια είχαν λιγοστέψει και κινδύνευαν ν΄ αφανιστούν ; είπε ενθουσιασμένος ο Ανδρέας από το ρεπορτάζ που μόλις άκουσε στο τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων.

            Τα χείλη του καπετάν Νικολή μειδίασαν, τα δάχτυλα τρεμόπαιξαν.  Πώς μπορούσε να μη θυμάται τον γλάρο Νάθαν ; Που έκρωζε πάνω από τον βράχο με τις πεταλίδες και τα τεράστια μπλε καβούρια, που βάζανε πλώρη μαζί κάθε χαραυγή για τα΄ανοιχτά, που τον άφησε μια άνοιξη για να βρει τη «χώρα καλοκαίρι», που πάλεψε με τους πειρατές των γρι-γρι, που άγγιξε τρυφερά σα να ήταν παιδί του, που τον έχρισε καπετάνιο της ‘Ελένης», που έγινε σύμμαχος σε μια διά βίου μάχη για τη διατήρηση της ομορφιάς της φύσης !  Ό,τι  δεν κατάφεραν οι άνθρωποι, το κατάφερε ο Νάθαν, ένας γλάρος σφυριχτής.  Ήταν ο ήρωάς του.  Ένας γλάρος ξεχωριστός, περήφανος, χαρισματικός. Ένας γλάρος που ξεπέρασε τον εαυτό του, που αγαπούσε τον γαλάζιο ουρανό, την απέραντη θάλασσα, τους ηλιοκαμένους ψαράδες, τα μπλε καβούρια, τα σπαρταριστά ασημένια αφρόψαρα, τη φύση όλη !

            Το βλέμμα του άγγιξε τις ξύλινες ψαρόβαρκες κι έφτασε μέχρι τον φάρο, γλίστρησε στη θάλασσα κι έπειτα μάκρυνε έως τ΄ ανοιχτά.  Οι αναμνήσεις έγιναν εικόνες, η ζωή του, όλη κι όλη, μια ψαρόβαρκα κι ένας γλάρος.  Έκλεισε  τα  μάτια του και τον είδε, στην πλώρη της «Ελένης», με τα φτερά του ορθάνοιχτα να αγκαλιάζουν τον ουρανό.  Άκουσε τον Νάθαν, τον Σφυριχτή να σφυρίζει και να τον καλεί …..

Βιογραφικό σημείωμα

Η Δομνίκη Καράντζιου γεννήθηκε το 1972. 

Μεγάλωσε και κατοικεί στην Κατερίνη,  Μετά τις σπουδές της στο Α.Π.Θ., στο τμήμα Γεωπονίας, ασχολείται με τη συγγραφή παραμυθιών και διηγημάτων.  Εργάζεται στο Δημόσιο και είναι ραδιοφωνικός παραγωγός της παιδικής εκπομπής «Μουσικό Αερόστατο».

Έχει δύο παιδιά, τον Δημήτρη και τη Μαρία, που εμπνέουν την κάθε της γραφή.

Η νουβέλα «Ο γλάρος Νάθαν, ο Σφυριχτής» διακρίθηκε με έπαινο στον 34^ο διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών το 2015.

Το διήγημα «Όταν ένα δένδρο» πήρε βραβείο στον 1^ο ηλεκτρονικό διαγωνισμό διηγήματος της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας το 2013 και περιλαμβάνεται σε συλλογικό τόμο.

Το παραμύθι «Αναστάτωση στο τροπικό δάσος» διακρίθηκε σε διαγωνισμό παραμυθιού του εκδοτικού οίκου ΜΕΘΕΞΙΣ το 2011.  Περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια της μαμάς και του μπαμπά»