ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΛΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
(Αγωνιώ και Αγωνίζομαι!)
Θα σάς καληνυχτίσω, φαίνεται, νωρίς απόψε!
Να τρέξω μέσα σε έναν ύπνο λυτρωτή,
μήπως και διαφυλάξω, όσα θα μου χρειαστούν αύριο!
(Μια μεθεόρτια μαγιάτικη εβδομάδα θα μας ξημερώσει, εξάλλου!
Αίφνης, βροχερή και παγωμένη, καθώς η καρδιά μας!)
Μένουμε στη Γη, κάτω από την αίγλη του Ουρανού αλλά τίποτε
πια δεν απολαμβάνουμε!
Κατ' ευφημισμόν "Δωρολήπτες και Νικητές"!
(Οι άνθρωποι καταντήσαμε μισάνθρωποι,
κανίβαλοι μεταξύ μας και αν πάλι μάς απομένει αξόδευτη
οργή,την εφαρμόζουμε, φευ, ως...ροπαλοφόροι κατά των Αθώων Πλασμάτων του Θεού!
Κάποιοι μας, γεννημένοι φονιάδες, σκοτώνουμε κιόλας τα
αδέσποτα "στα κρυφά" και μαγαρίζουμε την Ψυχή του Σύμπαντος!
"Επί γης ειρήνη" αλλά μόνον στα λόγια!
Ναι, μας επιτίθενται και αυτά, εννοείται!
Άλογα, όμως, και αθώα, ως μονίμως αμυνόμενα, εξάλλου!)
Τώρα πια έχω σαφή και πλήρη συνείδηση της κάκιστης εσώτερης
υγείας μου!
Τώρα γνωρίζω πώς "διολισθαίνει" η ψυχή,
παρασυρμένη και από το καταπονημένο σώμα!
Τώρα, ως λύκος και πρόβατο συνάμα, πορεύομαι σε σκοτεινές
διαδρομές!
Αγωνιώ και Αγωνίζομαι να μείνω...Ακέραιος!
Αύριο με το καλό θα μετρηθούμε πάλι!
Φεύγοντας από την ανήσυχη αγκαλιά του Μορφέα, θα μάθουμε
ποιοι απομείναμε
και συνεχίζουμε ακόμη ζωντανοί αλλά και...ανθρώπινοι!
* Ιδού, αγκαλιάζω κι απόψε ένα Αθώο Πλάσμα του Δημιουργού
μας,
μια Μάνα που βύζαξε κάποτε καρτερικά τα δικά της βλαστάρια,
μια τεράστια αιτία για ένα αληθινό χαμόγελο της ευγνωμοσύνης,
που οφείλω στους απανταχού
και εσαεί αληθινούς Αγωνιστές της πολύπαθης ζωής μας!
** Καληνύχτα σας, ανεξαιρέτως!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου